Toen wij in 2013 met dit blog begonnen, werkten twee van ons
al niet meer in de verslavingszorg. Wat we toen en nu gemeen hebben, is een
interesse voor de geschiedenis van de verslavingszorg, het proces van ontwenning,
terugval en rehabilitatie en de onverwachte schoonheid en de verhalen van het
rauwe verslavingsbestaan.
Het begon met een afscheidsfeestje in 2012: de foto’s uit de roemruchte geschiedenis van de Groningse verslavingszorg die we daar wilden laten zien, brachten zoveel mooie en sterke verhalen in herinnering dat Froukje, Martinus en Petra het erover eens waren dat die het verdienden opgeschreven en gelezen te worden. Terwijl we plannen aan het smeden waren voor een boek, en tot de conclusie kwamen dat een blog realistischer was, kwam Martinus met het voorstel ook Jos erbij te vragen: als ervaringsdeskundige én beleidsmedewerker in de verslavingszorg voegde hij een interessant perspectief toe aan die van ons.
Vele avonden hebben we bij elkaar gezeten, brainstormend over onderwerpen, nieuwe invalshoeken, te interviewen mensen. De lijst met potentiële blogonderwerpen oversteeg ruimschoots het aantal gepubliceerde blogs. Daar ligt dan ook de kern van onze zwakte: we kunnen er heerlijk over praten, maar voordat je een goede blog gepubliceerd hebt, ben je – afhankelijk van het onderwerp – vaak uren verder, zeker als je voor je stukje archiefonderzoek moet doen of mensen gaat interviewen.
Het begon met een afscheidsfeestje in 2012: de foto’s uit de roemruchte geschiedenis van de Groningse verslavingszorg die we daar wilden laten zien, brachten zoveel mooie en sterke verhalen in herinnering dat Froukje, Martinus en Petra het erover eens waren dat die het verdienden opgeschreven en gelezen te worden. Terwijl we plannen aan het smeden waren voor een boek, en tot de conclusie kwamen dat een blog realistischer was, kwam Martinus met het voorstel ook Jos erbij te vragen: als ervaringsdeskundige én beleidsmedewerker in de verslavingszorg voegde hij een interessant perspectief toe aan die van ons.
Vele avonden hebben we bij elkaar gezeten, brainstormend over onderwerpen, nieuwe invalshoeken, te interviewen mensen. De lijst met potentiële blogonderwerpen oversteeg ruimschoots het aantal gepubliceerde blogs. Daar ligt dan ook de kern van onze zwakte: we kunnen er heerlijk over praten, maar voordat je een goede blog gepubliceerd hebt, ben je – afhankelijk van het onderwerp – vaak uren verder, zeker als je voor je stukje archiefonderzoek moet doen of mensen gaat interviewen.
Inmiddels is Froukje de enige van ons die nog in de
verslavingszorg werkt. Zoals trouwe lezers onmiddellijk opvalt, is zij ook de
meest stabiele factor binnen ons blog. Haar stukjes zijn vaak uit het dagelijks
leven van de bemoeizorger gegrepen. Wij, de andere drie, beloofden vaak iets te
publiceren (en waren dat ook écht van plan…) maar vonden er de tijd of de
inspiratie niet meer voor. Te druk met andere dingen, te ver van de
verslavingszorg afgeraakt, de juiste toon niet kunnen vinden…Onlangs stelde Froukje dat het zo niet langer kan. En we moesten haar gelijk geven. Noorderzucht is steeds meer haar blog en steeds minder ons blog geworden en wij moeten dat erkennen. Dus vanaf nu is Noorderzucht alleen van Froukje. Ze heeft ruimhartig laten weten ons als gastauteurs te verwelkomen en de tijd zal leren of we nog eens in die hoedanigheid op dit blog zullen terugkeren.
Vanaf vandaag heeft Noorderzucht drie auteurs minder, maar drie trouwe volgers erbij.
Wens jullie allemaal stuk voor stuk alle geluk van de wereld toe!
BeantwoordenVerwijderenJullie zijn dikke KANJERS!
Doordat het met de eerste versturen niet goed ging ben ik bij de tweede keer per ongeluk vergeten mijn naam in te vullen,
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groeten,
Chrissie
Heb er even over nagedacht of ik dit zou neerzetten of niet volg jullie nu al een geruime tijd geloof wel iets meer dan twee jaar maar doe het toch.Vind wel ergens dat er grote talenten een beetje verloren gaan ook al zijn ze even niet zo aanwezig.
BeantwoordenVerwijderenTalenten die aan anderen via een blog kunnen laten zien wat voor ze strijd ze voor de kiezen kunnen krijgen en hoe ze ermee om gingen , voor ieder is die strijd natuurlijk anders, maar ook wat ze er voor terug krijgen. Het kan anderen toch net misschien over de streep trekken om ook door te gaan. En een ieder kan niet zomaar alle boeken kopen en dan is zo'n blog een welkome iets.
Wie weet komt het later vanzelf weer zien we af en toe nog wat van jullie Petra, Jos en Martinus. Jullie zijn namelijk voorbeelden voor anderen!!
Een diepe buiging met ongelofelijk veel respect voor jullie drieën.
Ik blijf deze blog gewoon volgen vind het super wat Froukje doet!! Je bent een TOPPER!
Hartelijk groet,
Chrissie
Chrissie de dame en heren zijn verlegen met je mooie complimenten! Dank je wel en ik zal mijn best doen om het boeiend te houden op Noorderzucht. Je zult zeker nog horen van onze oud-bloggers. Zij hebben altijd wel een stukje klaar staan maar geen tijd om dat te publiceren ;-)
Verwijderen