Zo’n 10 jaar lang zijn er weken georganiseerd met en voor
mensen met veel detentie-ervaring, met weinig sociale contacten en weinig mogelijkheden
er eens een paar dagen leuk uit te zijn. Dit is begonnen met een kampeer week
in Glimmen in 1976.
Deze eerste kampeer week is een initiatief van de Bond Wets
Overtreders (BWO), zo blijkt uit het opgemaakte verslag, en is gehouden van 23
t/m 28 augustus in de grote tuin van woongemeenschap de Kooijkamp in Glimmen.
Mensen van de Kooijkamp en van de BWO werden door gevangenispredikant Wichert
Hoekert bij elkaar gebracht om dit kamp te organiseren. De week bestaat uit
werken en ontspannen. Als dank voor de gastvrijheid van de woongemeenschap
wordt een waterleiding gegraven in hun tuin. We gaan zwemmen, zeilen, roeien,
fietsen, houden kampvuren, praten met gasten en sluiten af met een evaluatie.
Het is ook echt een kamp van de BWO: op 26 augustus zitten we allemaal 's middags om 5 uur voor de TV om te kijken naar het proces tegen Prins Bernhard over Lockheed. In de meningswisseling na afloop wordt het idee geopperd hem uit te nodigen lid te worden van de BWO.
Opmerkelijk is dat de voorbereidingsgroep besluit in
principe geen harddrugverslaafden toe te laten, omdat ze zich onvoldoende
deskundig acht eventueel daaruit voortkomende problematiek op te vangen. Dit
besluit wordt niet strikt uitgevoerd en ik zie nog de beelden voor me van een
afkickende verslaafde die kotsend in de brandende zon dapper door gaat met zijn
graafwerkzaamheden. Ik heb hiervoor nog steeds diep respect!
We wisten toen nog niet dat we begonnen waren aan iets dat
zo’n 10 jaar zou door gaan.
In dit tweede bajeskamp is er een optreden van het Groningse
vormingstheater “Werk in uitvoering” onder
leiding van Jos Thie met stukjes uit hun nieuwste productie “Jatwerk”.
Tot en met 1979 wordt het bajeskamp jaarlijks in Glimmen
gehouden. Daarna verhuist het kamp naar het terrein van een andere relatie van Wichert
Hoekert in het Drentse Aalden. Ook dat is weer een paradijselijk plekje. Het
programma verandert en de samenstelling van de deelnemers eveneens.
Uit het verslag van 1980:
“Het laatste jaar legde de voorbereidingsgroep zich er rekenschap van af, dat in de nederlandse gevangenissen verhoudingsgewijs veel mensen zitten, die niet blank zijn. Op zich zegt dat nogal wat over ‘ons’ sociale- en rechtssysteem Op dit punt is veel te ondernemen. We wilden ons echter konsentreren op de meer dagelijkse ervaring van dubbele discriminatie (op grond van huidskleur/ras en op grond van het feit dat je gezeten hebt). “
Er komen ook Molukse en Surinaamse deelnemers en er zijn
optredens van Molukse en Surinaamse bands en koren. Het verslag eindigt met de
heroïsche fietstocht er naar toe: “Toelichting:
Onder geestdriftige leiding van Wichtert Hoekert werd 25 kilometer omgereden
door de fietsers terwijl het goot van de regen.” En, met een keurig financieel overzicht. Er
is door giften en bijdrages van de deelnemers ruim 6.000 gulden opgehaald en er
blijft bijna 2500 gulden over. “Het laatste jaar legde de voorbereidingsgroep zich er rekenschap van af, dat in de nederlandse gevangenissen verhoudingsgewijs veel mensen zitten, die niet blank zijn. Op zich zegt dat nogal wat over ‘ons’ sociale- en rechtssysteem Op dit punt is veel te ondernemen. We wilden ons echter konsentreren op de meer dagelijkse ervaring van dubbele discriminatie (op grond van huidskleur/ras en op grond van het feit dat je gezeten hebt). “
Daarna heb ik in mijn archief nog de uitnodiging voor het 10de
bajeskamp in 1984. Eén van de ondertekenaars van de uitnodiging is Wichert Hoekert, die als enige
alle kampen mede heeft georganiseerd.
Zou er na 1984 nog een bajeskamp zijn geweest? Jammer toch
dat zo iets er nu niet meer is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten